Ręka, to chyba zaraz po głowie,
najpotrzebniejsza część ciała.
Stale do czegoś przykładać obie
trzeba, by wszystko zagrało.
Ręce już nie raz zdążyłem sparzyć,
gdy szedłem komuś na rękę.
Z rękami wszystko może się zdarzyć
więc więcej dbajmy o ręce...

    Dbaj o swe ręce, młody człowieku,
    mogą ci się na coś przydać.
    Tak łatwo sobie ręce zabrudzić,
    tak trudno potem umywać.
    Dbaj, żeby były zawsze gotowe,
    abyś je podał w potrzebie,
    w potrzebie zwinął w pięści nad głową...
    O ręce dbaj, jak o siebie...

Gdy nie wiesz, co masz zrobić z rękami,
pamiętaj regułę szkolną:
jedną z nich stale trzymaj na pulsie,
a drugą zawsze miej wolną.
I nazbyt często rąk nie rozkładaj,
bo ci się życie z nich wymknie.
Do stołu zawsze z czystymi siadaj
i nie zacieraj na stypie...

    Dbaj o swe ręce, młody człowieku (...)

Gdy już poprosisz kogoś o rękę,
jedno ci mogę zaręczyć:
prędzej, czy później w owym małżeństwie
ktoś cię po prostu wyręczy.
Lecz zamiast ręce tym załamywać
cierpiąc okrutnie, bez sensu,
na wszystko ręką machnąć i spływać
radzę ci z ręką na sercu...

    Dbaj o swe ręce, młody człowieku (...)

 

29.12.1978, Warszawa